مطمئن باش مطمئن هستم؛ دیگر از اسم تو گریزانم

مطمئن باش مطمئن هستم؛ لحظه ای پیش تو نمی مانم

گفته بودم خبر نخواهم داد می روم از کنار تو یک روز

گفته بودم که دوستت دارم، ولی از گفته ام پشیمانم

ترک می گویمت خداحافظ... بی تو بودن همیشه آسان بود

تو هم اینگونه فکر کن زیبا قدر عشق تو را نمی دانم

جای تو هیچکس نخواهد بود چون که جای تو هیچ جای دل است

دست بردار، راحتم بگذار، دور شو از دل پریشانم

عشق منفور چشم هایت را می سپارم به خاک بعد از این

مطمئن باش مطمئن هستم؛ دیگر از اسم تو گریزانم

این روزهای سربی و سرد و ملال آور

آرام و ساکت می وزد بر روی خاکستر

من می روم تا پای اعدام توهم ها

شاید که باشد روزگار من از این بهتر

این انجماد، این حصر، این دیوارها، این سقف

هرگز نمی ماند، نخواهد ماند تا آخر

امشب به جای این همه داد و هوار ای کاش

دست نوازش می کشیدی بر سرم مادر